Marne se Momente

Vandag het ñ vreemde ding gebeur... jy weet daardie dae wat jy terugverlang toe jy nog enkelloper was..  of pas getroud... of besigheidsvrou... of jy onthou sommer net dinge wat jy toe gedoen het of kon doen en nou nie meer kan. Wel, vandag het ek saam ñ vriendin gekuier & Demar & Zelé was by Speelskool & haar tweeling nie... en toe help ek die een om (heel onverantwoordelik op vele maniere) die laaste konfyt uit die bakkie te eet met ñ (darem stomp) mes... en toe dink ek: iemand wat vir ons sit en kyk sal dalk dink ek is haar enkelloper-vriendin wat met die kinders help??!! Hoe vreemd! En eintlik het ek ook ñ tweeling!!! :) Ek moet bely, ek was nog nooit goed met kinders nie... of sal ek sê "slim" met kinders. Ek meen, om een of ander rede het hulle van my gehou-ek hoop dis omdat my gesig oop & eerlik was... maar ek was nog altyd lomp om te weet wat moet ek nou praat of saamdoen. Ñ "ongemaklike stilte" tussen my en ñ drie... vier...vyfjarige... ...

Seisoene... Vier seisoene... daar is liedjies oor geskryf... sketse oor gemaak... skilderye geverf. Ons almal het ons gunsteling... soortvan, want selfs in ñ seisoen is daar tye wat vir ons net té erg raak, of dinge wat ons deurmekaar maak: Kaapse winterweer wanneer dit Somer in die Laeveld moet wees, of die hitte wat nét nie breek nie, wanneer die humiditeit al 3dae ñ donderstorm belowe? En soms voel dit of Herfs en Lente glad nie hier was nie... die een dag is dit nog somer en die volgende is dit winter?? En dan is daar die feit dat seisoene nie by kalenders hou of omgee vir geleenthede nie.. ek meen: wanneer was dit al ooit ñ lente-dag op 1 September of kon die Matriekafskeid meisies hul moulose taberds aantrek, sonder om te bibber? Dalk is dít hoekom ons lewens ook so goed vergelyk met seisoene: die voorspelbare maar ook die onverwagse... onverklaarbare en vreemde van ons drie-ledige mens-wees. Die feit dat ons: gees, siel en liggaam is en dat hulle op verskillende tye van ons da...

Hoe werk onthou?? Ek wonder... ek weet dat hulle sê dat jou reuk-sintuig die kragtigste onthou-beelde kan hou (dis hoekom jy mooi moet kies watter parfuum jy op jou troudag dra). Vandag het ek my 39ste verjaarsdagpartytjie gehou "and I finally got it right"... soos hulle sê: "less is more". Vir die eerste keer in my lewe was dit nie 'n malle gejaag en spanningshoofpyn, wat dit voorafgegaan het òf my kom pla het hier aan die einde, wanneer mens uiteindelik ook bietjie ontspan nie... dìs die ding: ek was ontspanne... wonderbaarlik was als sonder 'n gejaag klaar gewees-kolwyntjies gebak én versier... dankie-sê, tuisgebakte beskuit verpak met 'n gelamineerde "besigheidskaartjie" met die resep op (sodat jy darem weet wat jy eet). Ons was later as beplan by Marita-hulle, wie se heerlike gras- en speelplek ons kon gebruik vir piekniek-hou. Die manne het brunch gemaak en ons het rondgeloop en die kinders geswaai. Herman het heel diplomaties onder taf...

Hierdie is een van daardie baie wyse woorde wat mens in flieks hoor (Susan Sarandon in 'Shall We Dance') & onthou en weer en weer aan dink en herkou. Nou kyk, dat dit mooi is, en waar is, is so... maar soos ñ fliek soms maar vir mens ñ wanbeeld van realiteit gee en dan jou moedeloos maak oor jou eie... dit is ook so. En dis wat ek eintlik oor wil skryf... wanbeelde... die prentjie in my kop... Want sien, ons elkeen loop mos elke dag met ñ klomp prentjies in ons koppe rond: van hoe ñ ding moet wees of soms eerder nié moet wees nie: van so kompleks en diep soos my huwelik, tot so eenvoudig soos die slaai wat ek by Mugg & Bean bestel. Die teleurstelling, wanneer die ding dan nie lyk soos ons prentjie nie is intens... hetsy vir ñ kort rukkie-die slaai, wat nie soos die prentjie in my kop óf die op die spyskaart gelyk het nie of van lange duur-my huwelik ens. En hoe langer tyd ons het om ons prentjie op te bou, hoe groter die teleurstelling... soms het jy nie eer...

Ek het nounet vir die 3de maal vandag my koppie koffie warm gemaak in die mikrogolf. Die eerste keer het ek dit daar vergeet, omdat ek haastig oppad was werk toe... die tweede keer het ek besef die melk is óp, selfs die "nood-voorraad" langlewe melk is op!!! (En dis nou eers die 20ste vd mnd!!!) Ek dink dis ñ Ma wat yskoffie "ontdek" het... en ystee ook... Dalk het sy nie ñ mikrogolf gehad nie of hare was stukkend of sy het dit ook vir die sóveelste keer die dag warm gemaak & toe besluit sy: ag ek gooi nou sommer ys in, dat dit ordentlik koud is & toe is dit glad nie sleg nie! Dit was seker maar die Amerikaners wat die "hoender kom ruk" het en besluit het om roomys by te gooi... en room bo-op... en sjokolade poeier ook... Dit moes verseker ñ Ma gewees het wat ystee "ontdek" het, want ystee is die heel beste met net ñ bietjie suurlemoen & heuning in... maar as jy haastig is, soos ñ Ma altyd is, kan jy dit net so met ys drink... en ...

More verjaar ek... ek is nege-en-dertig jaar oud! Kyk hierdie cool masjien-foto v my & my Ma & Pa, wat ek in my baba foto-album kry. Nadat my Ma oor die skok gekom het van haar "honeymoon"-baba het sy, tipiese 1ste kind, báie moeite gedoen met foto's & foto-albums & ek is so dankbaar daarvoor. Ek dink aan ander verjaarsdae, spesifiekes wat ek kan onthou, maar ook oor die algemeen. Ons het altyd partytjies gehad, mét ñ koek... vandat ek kan onthou was dit ñ roomyskoek, wat die dag voor die tyd in Gezina gaan haal is & in die coolste-in-die-wêreld droeë ys verpak was. Ek onthou ook dat baie van die partytjies swembad-partytjies was. Hier is ek by een van my ballerina-roomyskoeke. Kyk die oulike boksies met eetgoed vir al die maatjies! Ek onthou ook my 16de verjaarsdag was ñ "chinese braai" gewees, by ons swembad. Ek onthou dit was ñ verlief & verlore stadium. My beste vriendin, Yolande Louw was natuurlik daar & ons and...

Waarvan hou jy nie? Wat maak vir jou onmiddelik, op die daad, onvanpas de joos in? Ons almal het sulke goed... en soos die "Hou-dinge", is dit ook meesal ongemaklik-eenvoudig & onverklaarbaar vir baie... Ek HOU NIE daarvan dat mense papiere strooi nie... soos die liedjie sê: "Morsjors, tel op jou papiere, Morsjors waar is jou maniere??" Wel, dis wat ek sien: ñ klomp ongemanierdes & dan raak ek ook dadelik aggresief-ongemanierd. Gister ry ons na ñ kinderpartytjie toe & nét buite die dorp het "meneer" gestop, uit sy Golf 6 geklim, netjies aangetrek asof uit ñ Truworths Man advertensie (selfs ñ das) en hy gooi gemors uit sy kar, so lekker wyd, asof hy mielies saai. O dit maak my die wétter in! Een keer by ñ optog, op onse dorpie se Pick & Pay, het ek aan die morsjors, wat mooi sy deur in die parkeerarea oopmaak & die gemors op die pad sit, se deur geklop... hy het verbaas oopgemaak & ek het vir hom gesê: "you dropped something, ...

Dis wat ñ harts-vriendin vir my stuur met die "eerste dag van skool", terwyl ek in ñ coffee-shop sit (ja, dis wat ek toe gedoen het) & nostalgies voel oor my kinders by Speelskool is. Zelé het gehuil, soos ek verwag het & aan gewoond is... en Demar was bietjie verboureerd, met al die maatjies & nuwe speelgoed. Hy wou ook dadelik sy kos eet, wat ek vir hulle by die huis, in hul kosblikke gewys het, toe ons daar aankom. Dag een het toe heel goed gegaan... maar o hemel... dag twee!!!!!????? Wat ñ D-I-S-A-S-T-E-R!!!!! Sommer gister al het Zelé my begin vertel sy gaan nie weer skool toe nie. En hulle is nie stupid nie & jy kan ook net so lank ñ front voorhou... en as jy direk gevra word waarheen jy gaan wil jy ook nie regtig hulle leer van jok nie..  wit leuen of te not! En dìs wanneer die sports begin. Want ek het gehóór toe my vriendin vertel hoe erg dit is dat haar kind by die Kleuterskool huil as sy hom & haar aflaai, maar ek het nie geluister nie!...

More gaan Demar & Zelé skool toe... orait hulle gaan net Speelskool toe & net van 8-11vm & ook net Maandag tot Donderdag, maar dit is steeds ñ nuwe fase & die eerste keer wat ek hulle iewers anders los & moet "tatta" sê & dis al klaar moeilik as ek dit doen & hulle bly by die huis!!!! So ek is voorberei... daar is lekker vrugte & jogurt om in hul oulike kosblikke, van tannie Helen te pak. Hulle rugsakkies is gepak met ñ warm-ding & ñ ekstra stel klere, wat ek gemerk het. Daar is doeke & wipes... pull-ups vir die grootman, wat nou mooi oppad is om te "potty train" & no.4 Huggies Gold vir die Prinses, wat skielik glad nie belangstel in haar oulike toilet en om daarop te piepie of te poefies nie... Hulle sippy-cups is gewas... moet ek dit ook merk??!! Waar & hoe moet ek dit merk?! Genugtig ek wil nie hê dit moet wegraak of Annarie moet sukkel nie, maar ook wil ek darem nie soos die spreekwoordelike "gekke & dwa...

Waarvan hou jy? My gunsteling fliek is Sound of Music (geen kommentaar) & daar sing sy mos: "Raindrops on roses & whiskers on kittens.. blue, satin sashes & warm woolen mittens.. brown paper packages, tied up with strings... these are a few of my favourite things... When the dog bites, when the bee stings.. when I'm feeling sad.. I simply remember my favourite things, and then I don't feel.. so bad!" En dis wat so interessant is van mense: die goed wat ons régtig gelukkig maak is eintlik so eenvoudig & gewoonlik verniet of spotgoedkoop. Soms is dit eintlik ñ geheim omdat dit so goedkoop is. Een van my gereelde gymlede, wat later ñ vriendin word, het een keer vir my gesê: elkeen het mos maar ñ kômin streep... en myne is... Tom Jones! Nou sy is my ouderdom & Tom kon haar Oupa (tegnies gesproke) gewees het... maar sy sê as hy so sing met die goue ketting sigbaar bo die vér oopgeknoopte hemp dan dóen dit iets aan haar... Ñ ander vriendin skuif weer...

Die tannie op die Omo-advertensie het mos gesê: "...mens is nooit te oud om te leer nie..." wel dìs verseker die waarheid! En vandag het ek nou weer 'n ding geleer, wat my aan die dink gesit het. Die mooie "Yesterday, Today & Tomorrow" boom word 'n Verbleikblom in Afrikaans genoem... nou kyk, dit maak sin, want natùùrlik is dit die pers wat verbleik, wat maak dat die boom drie verskillende pers blomme het, maar maggies... kon die benoemer nie bietjie meer geloof of romanse of watookal aan die dag gelê het nie??!!!!! Logika is mos g'n niks emosioneel of opbouend nie?! As ek dink hoe hoopvol mens kan wees en soos 'n goeie fabel, met 'n lessie aan die einde, mens by die gister-vandag-en-more konsep kan leer. Ek was laas jaar op 'n pragtige troue, waar die hele troutema geneem was van die idee. Die kerk was "gister", met kinderfoto's van die bruid en bruidegom, wat die stoele agter versier het. Die voor-onthaal drankies was ...

Zelé suig haar dummy baie hard, dat dit so fluit-geluid maak (ja, hulle slaap nogsteeds met dummies...) Demar sê: "Mamma, hoor hoe maak Zelé se dummy... haar dummy maak MUSIEK!!" Ek vra vir Demar om Zelé se vuil doek (ja, hulle dra nogsteeds doeke ook...) vir Sannie te gee, want die vuilgoed lorrie gaan dit netnou kom haal. Hy kom terug: "Mamma, Sannie is lelik met my!" Ek vra hoekom. Hy: "sy wil nie die poefdoek vat nie" ek vra wat sy dan sê..."Mamma, sy is lelik... sy sê NIKS!" sê hy. Zelé is besig om te teken, maar doen dit al ñ rukkie & ek vra haar of sy met die krale wil speel. Sy sê: "ja, maar ek pak eers die kryte weg, dan gaan ek met die krale speel..." Regte ou "pliggie", soos tannie Helouise sê. Ons smeer citronella room vir d muskiete aan na daar gebad is. Zelé vryf oor haar arms, wat seker vreemd glad voel, soos regte mêdem. Ek gaan in die badkamer om my hande te was & hoor sy vra ewe vd bed: "m...

Gistermiddag was daar 'n duif in die kombuis... (dit klink soos 'n ddisselblom liedjie se titel!) Inelkgeval... die deur was oop en hy het seker maar ingestap en toe ek in die kombuis kom gaan hy aan die vlieg. En het jy al 'n duif probeer oortuig om uit te loop, soos hy ingeloop het, as hy bang is en net wil vlieg??!! Ek het hom soos 'n steeks perdeby probeer uitlei met 'n buislig gloeilamp wat rondstaan ("random", ek weet, maar dit was nader as die besem), maar 'n duif wat bang is en kan vlieg word nie deur 'n stok gelei nie. Toe dink ek: dan sal ek hom maar moet rondjaag, dat hy homself moeg vlieg (en seker die huis bemors) en dan 'n handoek oor hom gooi en hom vang. Zelé het gemeen hy soek kossies en ek het ook 'n hansie-en-grietjie-saadjies-tot-buite-opsie oorweeg... En dis toe ek die verband trek tussen ons mense en 'n duif: soveel keer beland ons in slegte en ongemaklike en selfs gevaarlike situasies, omdat ons ons eie kop vo...

Soms gesels mens mos met iemand & spreek iets uit wat jou verbaas oor jou eie wysheid & insig... dít moet die Heilige Gees wees! Wat ñ voorreg om te besef jy is wél ñ instrument... vandag se waarheid... Die BELANGRIKSTE ding (wat ek by Susanne geleer & vir myself uitgefigure het) is: ons fokus HOPELOOS te veel op d RESULTAAT & mis dan die belangrikheid & genot vd PROSES. Sommige kinders hou van teken, ander nie... sommige van puzzles & ander nie. Sommige praat goed, sommige is musikaal... sommige hou v blokkies bou... dis mar soos jyself... jou passie hou maklik jou aandag & deursettingsvermoë maar ander goed nie. En later verander dit ook... kinders volg mos ons voorbeeld & ontwikkel hul eie persoonlikheid al die pad.

Vandag het ek begin gym... nogals vreemd vir ñ Biokinetikus,né...as jy nou die skoenmaker-se-kinders-het-geen-skoene reël aan dink. Maar ék hou nogal van die "practice what you preach" benadering. Ek het myself binne 30min in ñ naarheid & duiseligheid, soos op skool se netbalkliniek-dae ge-oefen... hoe skaam kry ek nie! Natuurlik het ek ñ paar verskonings... 1. Ek het régtig lanklaas geoefen 2.  Ek het hopeloos te laat gaan slaap EN toe maak Demar & Zelé my ñ paar maal wakker 3. Dit was goeie oefeninge wat ek voluit gedoen het... Inelkgeval, so moet ek toe maar by repetisie 10 vd laaste stel van 3 halt roep (ek het 20 reps beplan) & gaan maak of ek strekke op die mat doen... en toe dit nie help gaan kruip ek maar weg op my evaluasie bed, in my kantoor & wonder of iemand vir my hulle selfoon sal leen om huis toe te bel vir ñ lift??!! En wat sal Dewald sê!!!!! Na ñ paar slukke Energade (dankie Carien,vir jou ontferming) kon ek darem huiswaarts keer. Die...