Die deurskynende-verdwyn-mens...

-


"Vanoggend het ek wakker geword met 'n vreemde gevoel,
En ek was nie eintlik seker waarom nie.
Maar dit het gevoel of ek verdwyn,
So toe hardloop ek spieël toe om te gaan kyk.
Toe sê ek: "...hier is ek, hier is ek, hier is ek! Maar hoekom voel ek soos 'n deurskynende mens?"

Toe strompel ek terug na my kamer toe
En staar na die son wat opkom.
Toe hoor ek myself by die venster uitskree: "...hier is ek, hier is ek, hier is ek! Maar hoekom voel ek soos 'n deurskynende mens?"

Die ligte het begin aangaan, en mense het begin skree: "Sal die mal ou asb. weer gaan slaap?!"
En daar was ek: aan die lag by my venster, skielik het ek baie beter gevoel, want iemand het gehoor wat ek gesê het...

Wel, dis nie iets groots, geen openbaring nie. Geen antwoord oor ons lewens hier. Maar ek weet, en kan een ding verseker sê: soms het ons almal nodig om te sê,
"...hier is ek, hier is ek, hier is ek!" Wanneer die lewe ons laat voel asof ons deurskynend is..."

Hierdie is my vry vertaling van Joshua Kadison se uitstekende lied: "Invisible Man". En ek sien al meer mense wat heeldag en al dag besig is om seker te maak dat hulle nie regtig verdwyn nie, al voel dit so. Hulle skree nie uit by hul kamervensters nie, nee. Hul gebruik hul selfone... oorgebruik... misbruik hulle selfone, om seker te maak hul "klink" nog...
Stemboodskap op stemboodskap word opgeneem en oorgeluister... uitgevee en weer opgeneem. Selfs wanneer jy tevrede is met die boodskap en dit gestuur het, luister jy weer na jou stemintonasies en asemhalings om te hoor of jy verstaanbaar en aanvaarbaar is. So, het baie mense ophou stemboodskappe maak, want hulle hou nie van die manier wat hul klink nie, want ons hoor mos ons self van binne, nie van buite nie...

En wat maak jy dan, as jou stem verdwyn van jou foon,  uit vrye keuse... Dan neem jy foto's van jouself, met daardie einste foon. Soms is dit net jy wat glimlag in die skermpie - 'n regte  "selfie", maar soms is daar ander wat ook half-verdwene-deursigtig voel, dan is daar 'n klomp karakters in jou foto. En dan, soos 'n 2-jarige wat sien dat Mamma haar video, gryp elkeen die foon om te kyk en te sien: hier is ek! Hier is ek! Hier is ek!! Al voel ek soos iemand wat verdwyn. En dan stuur jy dit vir mekaar en die wat nie daar kon wees nie en sit musiek by vir 'n "Reel" of 'n filter vir minder plooie of 'n treffender effek en al wat jy eintlik probeer sê is: hier is ek, hier is ek, hier is ek! Maar waarom voel dit asof ék besig is om te verdwyn?!..."

Opmerkings

Plaas 'n opmerking

Gewilde plasings van hierdie blog

Geld wat stom is...

-
Prent
... maak reg wat krom is, lui die spreekwoord mos. En dis nogal ñ slim spreekwoord daardie wat in heelwat omstandighede gebruik kan word. (Een van een van die Gymlede se luukse karre... Roux kan nie die prys nuut opspoor nie, maar daar is een tweedehands met 1900km op die klok... vir R4,2miljoen rand) Maar dat dit stom is, is so... en daarom voel ek verplig om die stommegeid met ñ paar "gevleulde woorde" te vul. VISA het dit nie ver mis met hul prys wat hulle op sekere dinge in hul advertensie sit & dan is die situasie "priceless" nie en ons stem heelhartig daarmee saam, dis hoekom ons dit so maklik ons eie gemaak het met na-geaapte Facebook statusse ens. Want dit is so... daar ìs dinge wat geld nie kan koop nie, maar dan is daar ook die dinge wat gekoop word, wat die geldelike waarde nie ñ akkurate indikasie gee van hoeveel dit eintlik werd is nie. Laat ek verduidelik... Geld, volgens my... het twéé waardes: ñ numeriese waarde (R20 is R20)... maar d...
Lees meer

...soos 'n Koning Rooibekkie...

-
Prent
Hierdie is 'n foto van 'n Koning Rooibekkie ("Pin-tailed Whydah", vir die wat in Ingels voëls kyk)... en soos mens duidelik op die foto kan sien is hy 'n bakleier. Hy duld nie ander voëls in dít wat hy voel sý gebied is nie (dalk is die foto van 'n mannetjie, wat 'n wyfie probeer verlei ek weet nou nie, want ek is nie so goed met die identifisering nie en die arme vroutjies in die voëlkoninkryk trek mos maar aan die kortste ent wat "looks" betref)... inelkgeval... die Koning Rooibekkie herhinner my aan 'n Jack Russell hondjie, wat dink hy is 'n Doberman en wat al wat hond is aanvat, selfs al is hul twee maal sy grootte. So sal die Koning Rooibekkie ook nie skroom om die duiwe weg te jaag, wat BAIE groter as hy is nie. En die duiwe skrik, hoor! Maar daar is ook ander voëls, wat hulle nie steur aan die lawaaierige voël, met sy lang stert nie, soos die Lysters... en hul eet lustig/rustig voort. Wat interessant is van die Koning Rooibekk...
Lees meer

Die identiteit stryd...

-
Prent
Een oggend gesels ek en 'n hartsvriendin so tussen-deur haar gym sessie oor die dinge wat pla, die dinge wat frustreer en irriteer en bekommer. Sy is 'n Ma van 3 laerskool seuns met 'n man wat sy eie besigheid en boerdery het en uit 'n familie kom wat sport-mal is, so sy is besig! Verder het sy ook 'n "A-tipe" persoonlikheid, soos sy dit noem, en dis eintlik maar net 'n lettertjie vir iemand wat perfeksionisties is en hou van detail. Wat wonderlik is vir haar man en seuns en mense, maar nogal erge druk op haarself sit, want daar is net sòveel ure in 'n dag, mens kan net sò vinnig van Witrivier af Nelspruit toe ry en daar is net sòveel detail, wat jyself kan doen, en daarna het jy òf hulp nodig (dié tipe persoonlikheid vra ook nie maklik vir hulp nie), òf jy moet, tot jou eie frustrasie dit net los... En ek kry hierdie openbaring, terwyl ons gesels, wat ek voel ek moet neerpen voordat dit verdwyn, 'n openbaring oor die vrou se identiteit stryd.....
Lees meer