Niemandsland...

-

 "Good goes up, bad goes down"... dis die rympie wat jy leer wanneer jy 'n operasie kry en krukke jou beste maatjies word. Ek het dit wel as Biokinetikus geken, maar nooit gedink dit sal 'n persoonlike refrein raak nie. 


'n Groot operasie is soos 'n baba wat gebore word, in terme van dae en weke aftel, soms voor, maar veral ná die operasie. Mens se lewe word op "pause" gesit en dis al hoe mens kan uitsien na wanneer die lewe weer "terugkeer na normaal". 

Een week na die heupvervanging... 

Twee weke na die heupvervanging... 

Drie weke na die heupvervanging... 

Die bakens op jou pad is Fisioterapie sessies- en/of oefeninge en die verandering daarvan. En as jy ék is doen jy dit getrou, tot op die rep., set en beweging, want jy weet #movementismedicine en jy kan voel hoeveel dit help en jy "losser", gemakliker en sterker word.


Na 4 weke mag mens die een kruk los en begin bestuur as jy nie "onder die invloed van pynmedikasie is nie..." Wel, my sterkste pynmedikasie was 2 Panado's en dié het ek lankal ophou drink, so ek was baie opgewonde vir die mylpaal. Nou kyk: daardie krukke en jy het so liefdes/haat verhouding, want die goed help jou so baie maar dit val nóg meer! En as dit val is dit 'n stryd om dit op te tel, man! En verder is dit in die pad, nie net wanneer jy wel op jou eie besig is by die stoof of skottelgoedwasser nie, maar sommer net in jou kop, want dit koggel jou heeltyd van 'n hoekie af en herinner jou aan jou geremdheid.


Nou trek ons by 6 weke. Die afgelope paar dae moet ek hardop sê; "good goes up..." en dan dínk watter een is geopereer, want albei voel "good". Ek was gister vir my opvolg-afspraak en dokter is baie tevrede: die wond lyk mooi, die "kunsgewrig" sit soos en waar dit moet en alles is in plek. Die beweging is op standaard en pyn vry. Maar eintlik mag alles (wat dit ookal is), eers gebeur na 8 weke. En dit beteken dis nóg 2 weke?! En nou bevind ek myself in "niemandsland". Daar waar ek sonder die krukke kan loop, maar ek hoef nie, en moet ook nie as ek uit gaan of die terrein rof is nie. Ek kan bad maar dokter is bang vir val... ek kan op my sy lê maar met 'n kussing tussen my knieë en as dit uitval terwyl ek slaap is daar steeds 'n kans vir dislokasie... 


So eintlik het niks verander nie... nadat jy so getrou die weke afgetel het, die oefeninge gedoen het en uitgesien het na SES WEKE is dit hier en jy bevind jou in "niemandsland". Ek onthou dieselfde teleurgestelde gevoel met my laaste skooldag van Matriek... en nou is jy klaar... vir 12 jaar het jy skool gegaan en hard gewerk: toetse en eksamens geskryf, atletiek gedoen, landloop, netbal, sokkies, al die kultuur wat jy kon inprop... die hele jaar het jy geweet gaan eindig in dié dag: die laaste keer wat jy jou skooldrag aan het en by daardie skoolhek uitloop, vir jou maats as "hoërskool leerling" totsiens sê... en toe is dit daar... en so 'n anti-klimaks. 

Nou?

Wat?

Nou?

Niemandsland...


Opmerkings

Plaas 'n opmerking

Gewilde plasings van hierdie blog

Geld wat stom is...

-
Prent
... maak reg wat krom is, lui die spreekwoord mos. En dis nogal ñ slim spreekwoord daardie wat in heelwat omstandighede gebruik kan word. (Een van een van die Gymlede se luukse karre... Roux kan nie die prys nuut opspoor nie, maar daar is een tweedehands met 1900km op die klok... vir R4,2miljoen rand) Maar dat dit stom is, is so... en daarom voel ek verplig om die stommegeid met ñ paar "gevleulde woorde" te vul. VISA het dit nie ver mis met hul prys wat hulle op sekere dinge in hul advertensie sit & dan is die situasie "priceless" nie en ons stem heelhartig daarmee saam, dis hoekom ons dit so maklik ons eie gemaak het met na-geaapte Facebook statusse ens. Want dit is so... daar ìs dinge wat geld nie kan koop nie, maar dan is daar ook die dinge wat gekoop word, wat die geldelike waarde nie ñ akkurate indikasie gee van hoeveel dit eintlik werd is nie. Laat ek verduidelik... Geld, volgens my... het twéé waardes: ñ numeriese waarde (R20 is R20)... maar d...
Lees meer

...soos 'n Koning Rooibekkie...

-
Prent
Hierdie is 'n foto van 'n Koning Rooibekkie ("Pin-tailed Whydah", vir die wat in Ingels voëls kyk)... en soos mens duidelik op die foto kan sien is hy 'n bakleier. Hy duld nie ander voëls in dít wat hy voel sý gebied is nie (dalk is die foto van 'n mannetjie, wat 'n wyfie probeer verlei ek weet nou nie, want ek is nie so goed met die identifisering nie en die arme vroutjies in die voëlkoninkryk trek mos maar aan die kortste ent wat "looks" betref)... inelkgeval... die Koning Rooibekkie herhinner my aan 'n Jack Russell hondjie, wat dink hy is 'n Doberman en wat al wat hond is aanvat, selfs al is hul twee maal sy grootte. So sal die Koning Rooibekkie ook nie skroom om die duiwe weg te jaag, wat BAIE groter as hy is nie. En die duiwe skrik, hoor! Maar daar is ook ander voëls, wat hulle nie steur aan die lawaaierige voël, met sy lang stert nie, soos die Lysters... en hul eet lustig/rustig voort. Wat interessant is van die Koning Rooibekk...
Lees meer

Die identiteit stryd...

-
Prent
Een oggend gesels ek en 'n hartsvriendin so tussen-deur haar gym sessie oor die dinge wat pla, die dinge wat frustreer en irriteer en bekommer. Sy is 'n Ma van 3 laerskool seuns met 'n man wat sy eie besigheid en boerdery het en uit 'n familie kom wat sport-mal is, so sy is besig! Verder het sy ook 'n "A-tipe" persoonlikheid, soos sy dit noem, en dis eintlik maar net 'n lettertjie vir iemand wat perfeksionisties is en hou van detail. Wat wonderlik is vir haar man en seuns en mense, maar nogal erge druk op haarself sit, want daar is net sòveel ure in 'n dag, mens kan net sò vinnig van Witrivier af Nelspruit toe ry en daar is net sòveel detail, wat jyself kan doen, en daarna het jy òf hulp nodig (dié tipe persoonlikheid vra ook nie maklik vir hulp nie), òf jy moet, tot jou eie frustrasie dit net los... En ek kry hierdie openbaring, terwyl ons gesels, wat ek voel ek moet neerpen voordat dit verdwyn, 'n openbaring oor die vrou se identiteit stryd.....
Lees meer