Marne se Momente

Eintlik is hierdie nie soseer 'n les, as 'n (ontstellende-hartseer) bevestiging, wat ek weer vandag in Ilanga Mall gekry het: mense voel 'n veer vir rolstoel gebruikers. Eerstens is albei die rolstoel parkeerareas naby die ingang gebruik, ek sien nie enige rolstoel plakkers op die voertuie nie, maar ons het ook nie een op ons s'n nie, so ek gee hul die voordeel van die twyfel. Gelukkig is ons almal  daar met Dewald se "trok", so die rolstoel hoef nie eers opgevou te word nie, dit word net in-en uitgelaai deur die Pa, vir wie nie die rolstoel of die insittende (tans) te swaar is nie. Nét in die Mall besef mêdem sy wil toilet toe gaan, en as die besef kom is dit altyd nogal dringend, soos seker met meeste rolstoelgebruikers die geval. Hier gaan ons: op met die hysbak en by die toilette gekom is daar geen indikasie waar die rolstoel toilet is nie... ek besluit toe maar op die "Family toilet". Die deur is toe, maar nie gesluit nie, en met die Mall-geraas...

Laas jaar (gisteraand) vra skoonma of ons Nuwejaarsvoornemens het... as ek het, noem ek dit nie so nie, dus sê ek "nee"... Skoonsus sê mens moet jou voorneem om nuwe goed te leer in die nuwe jaar. Ek sê ek weet ek gaan nuwe goed leer, maar ek weet nie nou wat nie, sy moet my aan die einde van die jaar weer vra. So, hier is die eerste ding wat ek op die eerste dag van 2023 geleer het - terwyl ek skottelgoed was...  Nou ja, skottelgoed was is níe my gunsteling tydverdryf in die wêreld nie en ek is dankbaar vir my skottelgoedwasser, vakansietye veral, maar sommige goed kan mens nie in 'n skottelgoedwasser pak nie. So pak ek dit maar in mooi hopies in die opwas -dankie tog dit het ń deur, wat kan toe maak. Maar vanoggend, op die heilige Sondag en daarby die eerste dag van die nuwe jaar, moes ek skottelgoed was.  Daar was twee toe bakke, wat iemand met ń swakker "konstitusie" (soos Oubaas sou sê) seker sou laat vomeer het. Die een het so vleissousie in gehad: daardi...