Marne se Momente

Elke Dinsdag en Vrydag het ek die voorreg om vir 'n halfuur die oumensies by 'n plaaslike Ouetehuis te help met oefeninge... dis sittend, in hul stoele of rolstoele en baie eenvoudig: eintlik meer mobilisasie as oefen, maar ek het al soveel lewenslesse hier kon leer en dit help defnitief vir my om my seëninge te tel (en te weet waarvoor ek moet bid!) Baie van die mense is verswak: dit was altyd die "frail care" genoem, maar ek sien die naam is nou verander en die "frail" is weggeneem. Ek weet nie of dit polities verkeerd was, of wat die rede vir die naamsverandering was nie, maar ja... verswak is meeste van hul wel. Daar is heelwat met Alzheimers en die lelike ander ding: Dementia. Die voordeel, om met hierdie mensies te oefen, is natuurlik dat jy nie enige moeite hoef te doen om die program en oefeninge interessant te hou of af te wissel nie, want hulle kan nie die vorige keer se oefeninge onthou nie... soms nie eers die vorige oefening in dieselfde oef...

Ek het hierdie op Whatsapp by iemand gekry en dit was vir my oulik... nie omdat ek onsimpatiek is teenoor die aaklige siekte nie, maar juis omdat 'n wyse, dapper vrou wat ek ken dieselfde grap kon maak toe haar Ma eers by haar moes bly en toe later Ouetehuis toe is a.g.v. die "duitser"... Maar eintlik is dit sommer net om die blog op 'n "ligte noot" te begin want eintlik voel my gemoed tans maar swaar. Ek het vandag 'n nerf-af besering gekry... toe maak ek dit skoon met 'n watte en water en besef: ek het vergeet... Ek het vergeet hoeveel dit brand! En verstaan nou beter hoekom Demar kerm wanneer ek dit vir hom doen, ek sal volgende keer beter verstaan en meer simpatiek wees. Ander dinge wat ek kort-kort vergeet is hoe moeilik dit is om 'n balans te kry en dan daardie balans te hou. Dis soos om water te probeer vang? Dit glip so vinnig deur mens se vingers! Vandag het ek met die manne by Shell "balans" gedoen. Ons het op ons ...